Do as the Ozzies do!
Door: Ikzelf natuurlijk!
Blijf op de hoogte en volg Eline
25 November 2015 | Australië, Sydney
Aangezien ik het natuurlijk ontzettend leuk vind om iedereen op de hoogte te houden, leek het mij een goed idee om zo af en toe wat te schrijven aan een ieder. Het is alleen geen doen om steeds hetzelfde te appen, mailen, facetimen etc en bij te houden wie ik wat wanneer heb verteld. Daarom bedacht ik dat deze site, die me overigens buitengewoon goed van pas is geweest toen ik in de VS zat, maar weer eens leven in te blazen :-)
Mocht je geen mail meer willen krijgen, dan kun je natuurlijk jezelf uit de lijst halen (hoe weet ik niet, hahaha dat mag je zelf uitzoeken) (LOL ik weet het wel, mij mailen, dan haal ik je eruit).
En facebook is een handig medium, maar niet iedereen heeft een account en ik ben meer een fb bekijker dan een enthousiast gebruiker........
Anyway.
So far de eerste maand doorstaan! Het is hier heerlijk, bij vlagen belachelijk warm (40 graden......) maar over het algemeen een behaaglijke 23 plus. Korte mouwen van en naar het zkh is echt prima! Ik heb een appartement gevonden in een wijk in Sydney, in Forest Lodge. Woon daar met een setje (hij is Ier en zij Australische), hun inmiddels 7 weken oude baby en hun hond. Heb mijn eigen slaapkamer en badkamer (!) in een net gebouwd appartementencomplex; alles gloedje nieuw! Top dus! Alleen onderaan de heuvel: iedere ochtend dus 15 min berg op naar het zkh lopen (of 10 min berg op naar de winkelstraat in Glebe).
Sydney bestaat eigenlijk alleen uit wijken: ik heb dus ook niet als adres 'Sydney', maar Forest Lodge. Het ziekenhuis is in Camperdown en de plek om drankjes te doen is Newtown (=20 min lopen). De foto's die jullie misschien op facebook hebben gezien en die ik ook hierbij zal zetten, zijn gemaakt in Balmain East, wat weer verderop gelegen is. Daar wonen de vrienden van mijn ouders die me de eerste 2 weken hebben opgevangen, door wie ik overigens ontzettend ben verwend in die 2 weken!
Indruk van Sydney so far is dat het een hele internationale stad is. Dat internationale begon eigenlijk al in het vliegtuig (Emirates met de A380 naar Dubai, waarbij de gezagvoerder doodleuk vertelde dat de steward(es)s(en) uit 18 verschillende landen kwamen en 22 talen beheersten, daarna via Colombo en Singapore naar Sydney) en gaat hier gewoon door. Waarbij de gemiddelde Amerikaan meestal reageerde met: "Is that near Denmark?" wanneer ik zei dat ik uit Nederland kwam, reageert de standaard Ozzie met de mededeling dat hij/zij Amsterdam, Rotterdam en/of Utrecht erg mooi vond en graag nog een keer terug wil. Een enkeling is zelfs in het immer prachtige Groningen geweest (zo deelde mij een patient mede). Daarbij vertellen ze ook vol trots dat ze half Duits, Nederlands, Spaans, Frans, Italiaans, Moldaafs etc zijn en weten ze vaak ook nog enkele woorden van hun grootouders' moedertaal te produceren.
Om ingeburgerd te raken (en te compenseren voor het niet lopen van de 4 mijl) heb ik afgelopen zondag meegedaan aan de Balmain Fun Run. Dat was 10K lopen, wat op zich te doen is. Bij de inschrijving stond dat het een 'bit hilly' was. Nou ja, een heuveltje kan geen kwaad natuurlijk. Daar heb ik me dus lekker in vergist, heuvel op heuvel af kwam ik na 1:04 met mijn tong op mijn knieën aan bij de finish, tegelijkertijd met oma van 70 plus, die dezelfde afstand had gelopen........... Mezelf daarna als troost op een breakkie (= ontbijt) getrakteerd.
Ook met de andere Fellows, Registrars en Residents Anaestatics buiten het werk gesocialized: eerst eten in een Mexicaans restaurant (met Mojito's en toen de avond vorderde tequilla shots, wat erg lang geleden is dat ik daaraan heb meegedaan) en als afsluiter naar een vage bar in Newtown waar ik het om 3:30 wel weer had gehad. Kortom, het is hier niet moeilijk om je draai te vinden!
In het zkh is dat een wat ander verhaal, daar kan het mij niet snel genoeg gaan, maar het is pas nu, echt na bijna 4 weken meedraaien op OK, dat ik inzicht begin te krijgen in de logistiek, hoe de hazen lopen, wie je waarmee lastig moet vallen (of juist niet), hoe je snel van de OK naar de SEH moet lopen wat er in welke kant en klare pakketjes zit en hoe je je steriele tafeltje zo kunt organiseren dat je wel binnen 30 minuten klaar bent met prikken...... Maar ook daar hebben ze hier een antwoord op: No Worries, we weten dat je het kunt en het komt vanzelf, heb vooral veel plezier en verder geloven we het wel, we zijn allang blij dat je er bent, want we horen graag welke trucjes we van jou kunnen leren.
Uiteraard is dat wederzijds!!!
Nu is het tijd om te slapen, want hoe leuk het ook is, het is hier keihard werken. Daarover later meer, stay tuned for the next episode ;-)
Mocht je geen mail meer willen krijgen, dan kun je natuurlijk jezelf uit de lijst halen (hoe weet ik niet, hahaha dat mag je zelf uitzoeken) (LOL ik weet het wel, mij mailen, dan haal ik je eruit).
En facebook is een handig medium, maar niet iedereen heeft een account en ik ben meer een fb bekijker dan een enthousiast gebruiker........
Anyway.
So far de eerste maand doorstaan! Het is hier heerlijk, bij vlagen belachelijk warm (40 graden......) maar over het algemeen een behaaglijke 23 plus. Korte mouwen van en naar het zkh is echt prima! Ik heb een appartement gevonden in een wijk in Sydney, in Forest Lodge. Woon daar met een setje (hij is Ier en zij Australische), hun inmiddels 7 weken oude baby en hun hond. Heb mijn eigen slaapkamer en badkamer (!) in een net gebouwd appartementencomplex; alles gloedje nieuw! Top dus! Alleen onderaan de heuvel: iedere ochtend dus 15 min berg op naar het zkh lopen (of 10 min berg op naar de winkelstraat in Glebe).
Sydney bestaat eigenlijk alleen uit wijken: ik heb dus ook niet als adres 'Sydney', maar Forest Lodge. Het ziekenhuis is in Camperdown en de plek om drankjes te doen is Newtown (=20 min lopen). De foto's die jullie misschien op facebook hebben gezien en die ik ook hierbij zal zetten, zijn gemaakt in Balmain East, wat weer verderop gelegen is. Daar wonen de vrienden van mijn ouders die me de eerste 2 weken hebben opgevangen, door wie ik overigens ontzettend ben verwend in die 2 weken!
Indruk van Sydney so far is dat het een hele internationale stad is. Dat internationale begon eigenlijk al in het vliegtuig (Emirates met de A380 naar Dubai, waarbij de gezagvoerder doodleuk vertelde dat de steward(es)s(en) uit 18 verschillende landen kwamen en 22 talen beheersten, daarna via Colombo en Singapore naar Sydney) en gaat hier gewoon door. Waarbij de gemiddelde Amerikaan meestal reageerde met: "Is that near Denmark?" wanneer ik zei dat ik uit Nederland kwam, reageert de standaard Ozzie met de mededeling dat hij/zij Amsterdam, Rotterdam en/of Utrecht erg mooi vond en graag nog een keer terug wil. Een enkeling is zelfs in het immer prachtige Groningen geweest (zo deelde mij een patient mede). Daarbij vertellen ze ook vol trots dat ze half Duits, Nederlands, Spaans, Frans, Italiaans, Moldaafs etc zijn en weten ze vaak ook nog enkele woorden van hun grootouders' moedertaal te produceren.
Om ingeburgerd te raken (en te compenseren voor het niet lopen van de 4 mijl) heb ik afgelopen zondag meegedaan aan de Balmain Fun Run. Dat was 10K lopen, wat op zich te doen is. Bij de inschrijving stond dat het een 'bit hilly' was. Nou ja, een heuveltje kan geen kwaad natuurlijk. Daar heb ik me dus lekker in vergist, heuvel op heuvel af kwam ik na 1:04 met mijn tong op mijn knieën aan bij de finish, tegelijkertijd met oma van 70 plus, die dezelfde afstand had gelopen........... Mezelf daarna als troost op een breakkie (= ontbijt) getrakteerd.
Ook met de andere Fellows, Registrars en Residents Anaestatics buiten het werk gesocialized: eerst eten in een Mexicaans restaurant (met Mojito's en toen de avond vorderde tequilla shots, wat erg lang geleden is dat ik daaraan heb meegedaan) en als afsluiter naar een vage bar in Newtown waar ik het om 3:30 wel weer had gehad. Kortom, het is hier niet moeilijk om je draai te vinden!
In het zkh is dat een wat ander verhaal, daar kan het mij niet snel genoeg gaan, maar het is pas nu, echt na bijna 4 weken meedraaien op OK, dat ik inzicht begin te krijgen in de logistiek, hoe de hazen lopen, wie je waarmee lastig moet vallen (of juist niet), hoe je snel van de OK naar de SEH moet lopen wat er in welke kant en klare pakketjes zit en hoe je je steriele tafeltje zo kunt organiseren dat je wel binnen 30 minuten klaar bent met prikken...... Maar ook daar hebben ze hier een antwoord op: No Worries, we weten dat je het kunt en het komt vanzelf, heb vooral veel plezier en verder geloven we het wel, we zijn allang blij dat je er bent, want we horen graag welke trucjes we van jou kunnen leren.
Uiteraard is dat wederzijds!!!
Nu is het tijd om te slapen, want hoe leuk het ook is, het is hier keihard werken. Daarover later meer, stay tuned for the next episode ;-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
